Koło Łowieckie Kania

Wśród bażantów występuje około 40 odmian, z czego kilka w różnych okresach zostało sprowadzonych do nas i tu w drodze krzyżówki dały one obecnego bażanta łownego. Podstawowymi odmianami, z których pochodzi bażant łowny, były bażanty kolchijskie, kaukaski (zwyczajny), mongolski (mandżurski) i obroźny.

Kogut ma długość około 85-95 cm łącznie z ogonem, którego długość wynosi około 50 cm . Rozpiętość skrzydeł do75 cm . Kogut ma masę około 1,5 kg, a kura około 1 kg .

Rozróżnienie płci ma podstawowe znaczenie, gdyż kura objęta jest całoroczną ochroną. W czasie polowania, kiedy omyłka jest najbardziej szkodliwa (wynikiem jej może być zastrzelenie kury), a jednocześnie najłatwiejsza, należy pamiętać, że kogut ma głowę ciemną i długi ogon, który podczas podrywania się podobny jest do falującej wstęgi. Poza tym kogut jest jaskrawo upierzony. Podrywający się kogut wydaje charakterystyczny silny i dźwięczny głos (pianie) - khok, khok, khok, kura zaś - ci-che pogwizdywanie.

Wiek bażanta poznaje się po długości pazurów i ostrodze. Młody bażant ma pazury długości do 10 mm, zaś stary nawet do 18 mm Ostroga u młodego bażanta jest mała i ruchoma, a u starego długa i ostra, sztywna (długość ok.11 mm). Ponadto na ostrodze od drugiego roku życia pojawiają się zrogowaciałe pierścienie, co roku jeden, i tak n p 2 pierścienie ma kogut trzyletni.

Bażant należy do ptaków, których byt w dużej mierze zależy od opieki hodowlanej (dokarmianie i tępienie szkodników), dlatego występuje przeważnie tylko tam, gdzie te konieczne warunki ma zapewnione. Inne warunki bytu to krzaki i woda.

Bażant obierają ostoję w lasach mieszanych, tak pod względem rodzaju drzew jak i wieku, przeplatanych gęstwinami krzewów, oraz obfitujących w wodę (mokradła, staw, rzeka), otoczonych suchymi, a nawet piaszczystymi polami uprawnymi. Bażant utrzymuje się także na polach uprawnych, ale wtedy tylko, gdy znajduje osłonę w małych laskach lub nawet zaroślach (remizy) i jeżeli w pobliżu jest woda. Bażant żywi się nasionami krzewów, jagodami leśnymi, mrówczymi jajami, wszelkimi owadami, nasionami zbóż i chwastów oraz trawą. Zjada także ślimaki, dżdżownice, larwy różnych owadów, a także stonkę. Bardzo lubi kukurydzę.

Okres godowy zaczyna się w marcu i trwa do maja W maju-czerwcu kury składają 8-15 jaj koloru oliwkowozielonego, a następnie wysiadują je przez 24-25 dni. Młode po kilku godzinach już swobodnie poruszają się, a w drugim tygodniu próbują lotu. Bażant zakłada gniazdo często w miejscu najmniej do tego odpowiednim - w pobliżu ścieżek, dróg polnych i leśnych, a przy tym nie bardzo osłoniętym i dlatego duży ich procent jest niszczony przez szkodniki polne i leśne oraz ludzi.

Bażanty poza okresem lęgowym żyją w stadach. Chętnie przebywają w gęstwinach leśnych, krzakach i trzcinach w pobliżu wody. Bażant żeruje w ciągu dnia, noc spędza na drzewie lub w krzakach. Mimo swej wielkości jest mało wytrzymały na ciężkie warunki bytu, źle znosi zarówno głód, jak i nie sprzyjające warunki atmosferyczne, a młody bażant szczególnie. Długotrwałe słoty lub wysokie śniegi dziesiątkują także dorosłe osobniki W okresie lęgów deszcze i słoty mogą zniszczyć całe gniazda młodych. Głos bażanta wystraszonego brzmi. khok, khok, khok - a nawoływanie się koo, ko.